“Waar kijk ik nu naar, zijn ze aan het dansen of vechten?”, vraag ik me af terwijl ik film. Als het een gevecht was zou er eentje weggaan, lijkt me. Maar ze zoeken elkaar telkens weer op en het ziet er sierlijk uit. Aan de andere kant; het openen van die bek ziet er gevaarlijk en dreigend uit. Dat is toch niet echt een uitnodiging om dichterbij te komen.
Je zou bijna vergeten dat ze maar zo’n vijf cm lang zijn, deze ruthensparr grondels. Ze verdwijnen soms helemaal achter een oester. Het zijn twee mannetjes, met die blauw iriserende kleuren en een tweede zwarte vlek onder de eerste rugvin. Een vrouwtje heeft enkel zo’n vlek op de staartvin en is bruiner van kleur.
Geen vrouwtje te bekennen hier. En zulk gedrag tussen mannetjes heb ik al eerder gezien. Vechten ze om een nestlocatie of zelfs om een heel territorium?
Het leuke van filmen is dat ik met mijn neus bovenop taferelen zit, die ik beter wil begrijpen. Thuis gekomen duik ik in mijn vissenboeken en zoek op internet. Anemoon.org en DORIS.fessem.fr bevestigen mijn vermoeden. Het paaiseizoen komt eraan en de mannetjes zijn felle concurrenten.
Dit is duidelijk geen dans, maar een concurrentiestrijd!