Sierlijk beweegt deze flamenco platworm zich langs alle gevaren. De soort is ‘a new kid in town’. De eerste waarnemingen dateren van een jaar geleden. En ze brengt onnederlandse frivoliteit mee!
De eerste ontmoeting is met een kleine anemoon. De giftige tentakels steken, en na een eerste aanraking deinst ze even terug. Wat nu?
Ik verwacht dat ze omdraait, maar tot mijn verbazing tilt zij de rand van haar lichaam op en gaat, zonder van koers te wijzigen, verder. Het ziet er wonderschoon uit. De rand krult als een zwierige rok rond de kleine anemoon, terwijl Flamenco verder danst.
Meteen erna duikt een ander gevaar op. Een krab verschijnt op het toneel en houd haar tegen met twee poten. Wie is het sterkst? De krachtmeting duurt een minuut en dan zie ik Flamenco zich langzaam vrij draaien en al wapperend naar een nieuwe steen glijden.
Het ziet er zo gracieus uit. Vechten wordt dansen en werken wordt spelen. Dat wil ik ook! Steeds vaker lukt het me. Op die momenten voelt alles lichter en lijken de problemen kleiner. Dan vind ik spelenderwijs creatieve oplossingen en behaal ik zonder ploeteren mijn doel.
En jij? Ervaar je ook zulke momenten dat je door het leven danst?