Maak kennis met een mooi dier: het gestippelde mosdierslakje. Leuke naam hè? De stippels zijn duidelijk te zien. En op het menu staan struikvormige spiraalmosdiertjes, waar hij meestal tussen te vinden is. Vandaar dus die grappige naam.
Alleen…. deze zit op een tapijt van pacifische klauwvlokreeftjes, een invasieve soort die inmiddels hele stukken van de Oosterschelde overwoekert. En in de buurt zijn nauwelijks mosdiertjes te bekennen.
Ik zie ‘m soms een uitval doen naar zo’n kreeftje, maar niet eten. Wat eet hij dan? Iets beneden hem zie ik nog een ‘takje’ mosdieren. De slak kruipt moedig door.
Iedereen heeft te maken met veranderingen in zijn leefomgeving. De kunst is om daarmee om te gaan. Hoe beter we in staat zijn om flexibel te reageren, hoe groter onze kans dat we blijven floreren. We voelen ons in ieder geval gelukkiger als we accepteren dat we geen controle hebben over het grotere plaatje. Zo kunnen we regie nemen om mee te veranderen. Panta rhei – alles stroomt. En de enige constante is verandering.
Maar dit is wel heel extreem. Zal deze soort het redden? Ik hoop het, zodat we ook in de toekomst kunnen blijven genieten van dit wonderschone dier.