samen werken?

Niets is wat het lijkt, als je maar goed kijkt…. deze dichtregels van de Utrechtse dichter Kees Crone ploppen vaak op in mijn hoofd, zowel boven als onder water.

Ik volg een octopus en een barbeel en eerst denk ik: wat leuk, deze twee zoeken samen naar eten. De inktvis zwemt over de bodem en spreidt zijn acht armen soms helemaal om een rots. Ik weet dat ze vaak schelpdieren eten, zou hij die nu zoeken? 

En de barbeel scant met zijn baarddraden het zand of er een prooi onder verscholen zit. Maar dan zie ik hem iets anders doen. Hij zwemt steeds om de octopus heen, tikt ‘m soms aan. Geen idee waarom hij dat doet. 

Tot de octopus er genoeg van heeft en de vis een aantal keren met één van zijn armen wegjaagt. Voor de octopus is de barbeel alleen maar storend, zie ik nu. 

Samenwerking moet wel in balans zijn. Als de één alleen maar een graantje wil meepikken, is er van samenwerking geen sprake en gaat het irriteren. Vaak is dat op het eerste gezicht niet duidelijk, maar als het je opvalt is het tijd voor actie.

Herkenbaar, denk ik en glimlach terwijl ik wegzwem van de octopus. Well done!