Ik was al een tijdje aan het twijfelen of storytelling mijn manier van filmmaken is. Maar waarom noem ik mijn site dan onderwaterverhalen.nl? Wat wil ik teweeg brengen?
Ik wil de dieren hun eigen verhaal laten vertellen. Met hun ogen en hun bewegingen. Met de manier waarop ze contact maken of juist niet. Geen voice-over meer van mij. Wel mijn ademhaling van dat moment, zachtjes hoorbaar onder de muziek.
Zoeken naar de essentie. Zowel onderwater tijdens het filmen, als bovenwater tijdens het monteren.
Ik wil deel uitmaken van hun wereld, voor even geen toeschouwer zijn maar opgaan in het geheel. En dat is zo’n magisch moment! Die magie wil ik delen.
Deze sepia’s ontmoette ik in de Grevelingen. Hij hield de wacht terwijl zij haar eitjes afzette. Laat me weten wat je ervan vindt en maak me deelgenoot van jouw ervaring.