Ik houd van duiken in de winter. Het water is koud maar helder, vooral op een windstille dag. En er zijn andere vissen te zien. Dieren die hier in de winter naartoe komen en in het voorjaar weer vertrekken naar kouder water.
Zoals de snotolf, een prachtige vis met een bizarre naam. Ook bij deze vissen legt het vrouwtje de eieren en heeft het mannetje de broedzorg. Langzaam nader ik het nest.
De kunst is om steeds iets dichterbij te komen zonder hem aan het schrikken te maken. Hij kijkt me soms aandachtig aan, waarna hij weer doorgaat met het schoonhouden van de eieren. Hij spuit water uit zijn bek en wappert met zijn vinnen.
De kleurnuances tonen dat dit nest uit twee legsels bestaat. In de wittere eieren zijn de ogen van de visjes al te zien. Vele ogen kijken me aan en ik kijk terug. En ik film; de herinnering voor later als de eitjes zijn uitgekomen en deze wintergast weer vertrokken is.