Hij zwemt behoorlijk hard, deze zeepaddestoel. Ik proest als ik zie hoe duikmaatje even helemaal uit beeld verdwijnt en aan de voorkant van de kwal weer tevoorschijn komt.
Terwijl ik me inspan om langszij te komen, zie ik de franje van de hoed van dichtbij. De sierlijke beweging doet me denken aan een hartslag: Boem-boem, Boem-boem.
In het Frans wordt deze kwal ook wel ‘poumon de mer’ genoemd; zeelong. Daar heeft de pulserende beweging ook wel iets van weg. ‘Bloemkoolkwal’ is een andere benaming die ik begrijp, als ik zie hoe het licht met de ragfijne structuur van de mondlappen speelt.
En ‘zeepaddestoel’ dus. De bovenkant doet denken aan een paddestoel. Met zijn grote hoed stuwt hij krachtig vooruit. Ik houd het een paar minuten vol in dit tempo en dan moet ik lossen. En zie hem kleiner worden, verder de zee in.